Willpower

From that moment on I have peace of mind.
At peace with myself and life, at peace with death.
Since then I lost it so many times.
And found it back just as often.
I will lose it over and over.
I want to find it back again and again.
Willpower is important.

Fear and courage: Nelson Mandela

Afbeelding: inspiration111.com

He is a great soul for the revolution he brought about in society.
Perhaps even greater is the revolution he brought about in himself.

His goal - democracy and justice for all - never changed, but he changed his ways several times according to circumstances and his own judgement.
From peaceful to using force to peaceful, from bitterness to reconciliation.
He was a man of fear, just like you and me.
But he said and practiced: "Courage is not the absence of fear, but the triumph over it."
He rose every time he fell.

In this he is an example for billions of inner revolutions in us.

RIP Nelson Mandela Dec. 5 2013

De ganzen

Zo ben je iets totaal anders aan het doen dan vogels kijken (voetballen), en dan zie je ze overscheren. Ganzen. In formatie.

En ineens en opnieuw besef je het: het leven is als een formatie ganzen. Je ziet een V en dan weer niet. Aanpassing aan de wind, de thermiek, de kracht van de ene gans en de vermoeidheid van de andere. Op zoek naar een snack.

En ik, ik zoek mezelf en ik zoek jou. Ik blijf dom in dezelfde lijn vliegen. Waarom beweeg ik niet mee? Waarom maak ik het mezelf zo moeilijk? Wanneer accepteer ik de dynamiek?

Ik kijk om me heen en zoek en duik en stijg en vertraag en versnel. Ik zie jou en leef.

Ganzen zijn trouw.

Probleem en feit

"If there is no solution to the problem then don't waste time worrying about it. If there is a solution to the problem then don't waste time worrying about it."
Dalai Lama XIV

Ik ben er dol op.

Dus:

Onoplosbare problemen bestaan niet. Een probleem is er om op te lossen. Kan ik het niet oplossen, dan is er ook geen probleem. Dan is er sprake van een feit. En zit er maar één ding op: accepteren en loslaten.

Dat scheelt een hoop gepieker.
Dat geeft een hoop ruimte.

Ja maar...

Kop dicht. Doe er wat aan of laat los.

Ontmoeting

We liepen naar de deur.
Die zat op slot.
Een man riep boven uit het raam.
Hier moet je zijn!
Ik zal de deur voor jullie opendoen!
Zijn maat was er ook.
Ze vertelden en lieten ons alles zien.
Ze waren vriendelijk.
En blij ons te ontmoeten.
We luisterden en keken en glimlachten en praatten.
Blij ze te ontmoeten.

En we raakten tot de kern.

Ze waren vriendelijk.

RIP JJ Cale

See site JJ Cale

Hey JJ

Your songs are a more than welcome breeze

Breathing everyday pain and joy 
cherishing the ordinary
showing the flowers in the cracks
telling love is the centre

I take a bow

Enjoy an eternal comfort of the blues
an endless soothing rolling rythm
and ever present love

--

See also:

• website JJ Cale
• in memoriam by fan Eartheaven
• JJ Cale himself on paradise (in the song Travellin' light)

Rap

daor giet e
op zien dunne baandties
helmpie op, zunnebrille
nei fietspad naor giesbrogge
de zunne in de rugge
deur langs de vaort naor zwindern
’t olde laand van gies
klinkerweggie, pa en moe mit kiender, een gaanse
dat giet rap man
dan deur de bossen
wat roekt dat fijn
nei-baolinge is stille
smal fietspad bij tiendeveen
de skaduw van de ieken

en hij vuult: ik bin even lös van alles
en dat is e
dat is e

dat kleine mannechie in die grote wiede wereld

Vast en vrij

Bij vlagen droom ik over dat dingen precies moeten passen.

De tijd halen.
De ruimte benutten.
De woorden vinden.
De cijfers snappen.
De vervolgstap doen.
De uitweg vinden.

Moeten.
Moeite.
Modderen.

Steeds die strijd om zekerheid.
Zoals bij vlagen ook overdag.
Vast in de kop.

Dus dan ga je nadenken.
Over waar loslaten en waar beetpakken.

En dan toch ineens weer plotsklaps die vrijheid.
Die onmiddellijke vrije val van vrijheid.
Vrij in de kop.

oneindig
open
enorm

Preken

Mijn opa zei: die jongen moet dominee worden.
Jij zegt: hou toch ’s op te preken.
Ja, ik hou van preken.
Ben hobbypredikant.

Preken in de zin van voorzeggen hoe en wat.
Dat is makkelijk.
De stelligheid van wegwijzers.
De eenvoud van één richting.
De duidelijkheid van de gebiedende wijs.
De kracht van drammen.

Neem dan het gesprek.
Aftasten, afstemmen, checken, bevragen, raad vragen, delen, sparren, klankborden, verkennen. Lezen tussen de regels. De halve woorden, de halve waarheden, de aarzelingen, versluieringen, ontboezemingen. De interacties, de stiltes.

Het gesprek is moeilijk.
Maar zo veel meer waard menselijkerwijs.

Luister goed:
Het gesprek is sterker dan de preek.
De preek wordt sterker door gesprek.

Ieuwig

Bij toeren hej dat
de boel versmölt
zoas toen mit oons beiden

een uur is
een tel
is een uur

wij bint
de wereld
is wij

ie bin
ik
bin ie

Skrouwen

Gek woj der van in oen heufd
Dat bliksiese gezanik

Weg op de fietse
Trap een ende vurt
Het riet buugt
Het water golft
De wolken jaagt en jaagt
De wiend weit en boldert
En dan hard skrouwen en lachen

Bijna-doodervaringen

Vroeger moest ik niks hebben van bijna-doodervaringen.
Zweverig gedoe.
Nee, liever het echte leven.

Nu ben ik razend geïnteresseerd.
(Al moet je er niet te veel achter elkaar over lezen. Dan word je er flauw van.)

Er zitten veel overeenkomsten in de verhalen.
Wat me vooral intrigeert: dat je daden voorbijkomen en je beseft wat het effect ervan is geweest op het gemoed van anderen. Dat je dat effect doorleeft alsof jijzelf die ander bent.
En dat er geen oordeel is over je daden maar alleen inzicht en besef.
De energie om je heen is alomvattend en onuitsprekelijk. Het is de energie van oneindige vrijheid en verbondenheid, van onvoorwaardelijke liefde.

Bijna dood is echter dan echt.
Hoe integreer je dit als je weer terugkeert?

Vast

Ik maal.
Ik pieker en peins.
Schiet geen stap op.
Ik zit vast.
M’n hoofd zit vol.

Hier hoofd.
Kom, leg u neder.
Het geeft niet, hoort erbij.
Zo gaat dat met hoofden.
Kom, het is tijd voor niks.

Goebeln

Ie kunt so eerlijk heerlijk um oezölf lachen
eernsachtig mannechie a’k binne
lach ik as een boer mit koezenzeerte um mijzölf
oen lach is mien medicien
het hölpt
ik gneze al meer
en goebele mangs as een jonge meid

ik bin zo wies mit oe

Usain

Wat kan die Bolt gloepens hard lopen man. Wat een power. Heb heurd dat e as gien aander kan ontspannen um de race hen. Hij lacht wat en mak grappies. Maor die 100 meter döt e onwies efocust.

Zo wil ik ok in mien wark zitten.
Zo wil ik ok mien leven leven.

Doe kalm an en zet ‘m op.

If I try

i wish i could express myself
i write but i can’t find the right words
i sing but my vocal range is limited
i doodle but i cannot paint what i see
i love the guitar but i cannot play it

But hey
if I try

I can be me

I can see you
I can see your struggle
I can see you and me
I can see where you helped me grow

I can hold my impatience
I can transform my anger to firmness
I can adjust my expectations

I can be kind
I can be loving
I can be cheerful

I can try and make you smile
I can try and bring that twinkle in your eye
I can show how much you mean to me

I can do all this
can’t I?
I can mean so much
I can be me

EFC

Een gewone speciale januaridag.
En dan met 6 vrienden voetballen buiten.
En dan de oostenwind en -7 aan je oren.
En dan de bal ketsen en kappen en schieten en versnellen.
En juichen en lachen en jennen.
En grappen over het zonnetje, dat zich 9 van de 10 keer laat zien bij EFC.

Blauwzwart

Blauwzwart, jij bent de mooiste kleur
je bent schemer
je bent adempauze
je verandert
je overstijgt

blauwzwart, jij houdt je adem in
voor het geel van de sikkel
de fonkeling van de eerste sterren
de nagloed aan de horizon
het silhouet van de eik

blauwzwart, je legt de dag ten ruste
laat de nacht langzaam toe

van drukte naar stilte
dynamische scheppende stilte

Einlijk

iniens stiet het harte stille
en be’j weg
iniens doodgelokkig

iniens klöpt het harte weer
en be’j terogge
verwonderd en bliede

het leven giet deur
gelok komp en giet
en het ende lonkt

dat gien ende is
einlijk he’j oezölf evönden en verlören
merakels

Ina Hartholt

Wat a’k zo mooi viende an de gedichies van Ina Hartholt, is de ienvoudige taol en de tiedloze dingen waorover ze schref. Dat mak de gedichies hiel toegankelijk. De vorm mit körte regelties en kleine letters hölpt eran mit. Net of ze oe wat bezunders wil laoten zien, niet groots veur een köppel volk mar bescheiden en terloops a’j haoste de deur al uut waren. Nog mooier viend ik de subtiele veraandering die as elk gedicht in zich drag.

---

niet te holden

as een rimpeling
over het waoter bereurde
mij een geveuil van
alles lokt ik kan de
wereld an laot het
leven nou maor kommen

zoas de wiend heuil
onverwacht kan
stilvallen verwaaide
deur een woord een
gebaor mien geveuil
het ontglipte mij ik
kon het niet
langer vastholden

Uut: angst en verlangst: verhaolen en gedichten van elf Drentse schrievers (Het Drentse Boek, Beilen 2010)

Toyo Shibata

Vorig jaar ontdekte ik de poëzie van Toyo Shibata en werd meteen getroffen.
Op 99-jarige leeftijd je debuut maken als dichteres!
Haar simpele verzen raken me in hoofd en hart.
Haar moed en levenslust geven me energie.
Vandaag lees ik dat ze nog een bundel heeft gemaakt. Joepie!
En dat ze begin dit jaar overleden is, 101 jaar oud.
"Haar dood kwam rustig en zonder pijn", zo wordt haar zoon geciteerd.

Mevrouw Shibata, het ga u goed en dank u wel!

--

Toyo Shibata - Geef de moed niet op

Kom, slaak geen zucht
omdat het even tegenzit

De zonneschijn en de bries
kiezen geen partij

Dromen
staat iedereen vrij

Tegenspoed
ik heb het gekend
maar ben blij dat ik heb geleefd

Ook jij mag de moed niet opgeven

--

Meer info op de site van uitgeverij Lebowski

Eer

Eer kreeg bij hem een andere lading.
Hij bracht het dichtbij.
Zodat je de vraag ging stellen: wat doe ik?

Hij zei (niet in woorden):
Het is niet erg je in barre tijden weg te cijferen.
Er te zijn voor wie je nodig heeft.
Ze zijn het waard.
Het scherpt en slijpt je.
Zo te leven is een eer.

PR

Hup, broekie aan, shirt.
Sokken plooivrij.
Hardloopschoenen niet te strak/los.
De deur uit. Weg!
Horloge. De tijd loopt.
Pas op, auto links.
Wie toetert daar?
Stoplichten, dribbel op de plaats.
Groen. Grote passen.
Fietspad, stoeprand.
Tegel, drol, tak.

Let op je adem, controle graag.

Ja, goed.
Het waait zeg, kijk die wolken.
Lijf iets voorover.

Korte passen.
Het bloed humt.
De spieren joelen mee.

Meewaaien met de wind.
Meejagen met de wolken.
Tijdloos.

Nep en echt

Dit bekt wel maar is meer nep dan echt:

Meestal zie je het niet, soms wel: dat alles met alles verbonden is, dat alles in z’n verscheidenheid één is.

Dit bekt voor geen meter maar is meer echt dan nep:

Meestal zie je het niet of niet helemaal, soms (heel soms) wel (of enigszins): dat zeg maar ‘alles’ met eh… met zeg maar ‘alles’ ‘verbonden’ is (?), dat eh… ‘alles’ in z’n ‘verscheidenheid’ (zo’n beetje) ‘één´ is, denk ik, ervaar ik, ja, daar komt het ongeveer op neer.

Bescheiden

Wat je me voorhield:
Bescheidenheid is prima, zo lang het niet leidt tot schuchterheid.
Mens durf te leven.
Duik niet weg, hou me scherp.

Grote woorden

Ik schreef de tekst namens jou.
Je zei: ik hou niet zo van grote woorden.
Je zei: haal dat er maar uit, over die ‘morele verantwoordelijkheid’.
Wat je niet zei maar wel dacht: gewoon het goede doen en daar heel veel plezier aan hebben.

Terecht

Je portemonnee is kwijt.
Verloren op straat.
Je naam staat erin.
A vindt je portemonnee.
Wat doet hij?
Hij googelt je naam.
Hij vindt twee sportclubs en mailt ze.
B van nr. 1 kent ons en mailt mij de mail van A door.
C van nr. 2 kent ons en mailt en belt me erover.
We maken een afspraak met A bij A thuis.
Op de fiets ernaartoe.
A is blij dat ie je kan helpen.
Wij dankbaar.
Vindersloon.
Je portemonnee is terecht.

Ja, zo is het gegaan.
Gewoon zo.

Non

Om
volop (o.a.) pen
en bede te
doen word je nu
non (jemig!)

En zo:
blijf je trouw aan jezelf
vernieuw je de dienst aan de ander
groei je naar ‘het al’
(is mijn wens)

Eik

Ik zie je staan in het winterlandschap.
‘Kijk die eik!’ zeg ik.
Geen reactie.
Let maar op de weg, denken ze.
Eik, je silhouet tegen het wit.
Donker en koud en stil.
De struiken houden afstand.
De sneeuwvlakte laat je staan.
Je wil weg, maar kunt geen kant op.
Daar sta je, afgezonderd, verlaten, moederziel alleen.

’s Nachts word ik wakker.
Ik zie je weer staan.
Ik zie je perfecte schoonheid.
Je grillige, unieke kruin.
Je stam die precies goed staat, kort en scheef.
De aarde omvat je wortels.
Je wisselt levenssappen uit.
Geholpen door de schimmels.
De gaaien, eekhoorns en veldmuizen scharrelen je eikels bij elkaar.
De buizerd landt rechtsbovenin.
Je baadt in het licht van de zon en de maan.
De regen spoelt het stof van je af.
Dag in dag uit ruil je uit met de lucht.
Je staat daar compleet verbonden.

Ik sta op.
Het beeld van je vertroebelt.
Mijn kop eik is te grillig.

Klein en groot

Zijn we ons brein?
Zijn we meer dan ons brein?
Hebben we bewustzijn buiten onze hersenpan?
Hoe kan je klinisch dood zijn en toch bewustzijn ervaren?
Zijn we dood als we dood zijn?
Is er leven na de dood?
Zijn leven en dood dan één?
Is het lichaam een tijdelijk huis?

Ik weet het wel ongeveer voor mezelf.
Maar heb geen absolute waarheden.
Inzichten van deskundigen/denkers lopen uiteen.
En mijn zicht verandert nog wel eens.
Past me als een warme jas die verscheidenheid en onzekerheid.
Wat ik wel weet: ik ben te klein om het grote wonderlijke leven te vatten.

---

Zie ook:

• Pim van Lommel, Eindeloos bewustzijn
• Dick Swaab, Wij zijn ons brein

Cuby’s wink

If you’re tired and frustrated.
And you can’t take it no more.
Listen to good old Cuby.
Have his blues open the door.

Cuby’s knipoog (2)

As de muren op oe afkoomt.
En ie hebt ’t zwaor benauwd.
Luuster dan naor good old Cuby.
Zien gejammer is ’n way out.

Cuby’s knipoog

Hoe moet dat verder?
Komt het ooit goed?
En toen hoorde ik Cuby de blues zingen.
Een schaterlach breekt door.
Natuurlijk, de blues van Cuby!
Rauw en lui, slordig en fijn, speels.
De knipoog!
Het leven!

Schrijftips

Ik wou een boekje uitgeven. Ik vroeg haar om tips.

-    Ik heb een heleboel aantekeningen. Ik moet die nog ordenen en een vorm geven. Wat zeg jij?
-    Hm, belangrijk is dat je je eigen stem ontdekt…
-    Je eigen stem?
-    Ja. En verder: houd afstand tot jezelf.
-    Afstand? Dank je wel, ik zal erover nadenken.

Als je een stap maakt in je ontwikkeling, doe je dat soms helemaal zelf, soms ook dankzij een ander.
Zelf doen is stoer, goed voor je zelfvertrouwen. Maar ook eenzaam.
Samen doen is rijker, voller, verbindend.

Heel veel

Ik was bezorgd.
Hoezo?
Ik was bang dat je ergens aan de kant van de weg zou liggen.
O ja :-)? Dat vind ik mooi.
Hoezo?
Omdat het betekent dat je om me geeft.
Ja, heel veel.

Daniël

Ik word altied bliede a’k luustere naor dat nummer van Daniel Lohues.
“Had ‘m zölf in de buze”.
Over de drang um naor buten te gaon.
Want feilijk zit een meinse opesleuten in humzölf.
Ie kunt wel op aanderen ofgeven dat ze oe niet begriept of bevrijd.
Maor dat sleuteltie he’j zölf in de buze.
Zo hef oonze maker oons edacht:
Vrij.
Iene mit alles um oe hen.

Perfectie

Andre Kuipers en 'zijn' waterballetje

Toen ik even klinisch dood was, zag ik een perfect ronde bal.
In dit bestaan is die bal nog niet gemaakt.
Bij het WK voetbal 2010 zijn ze in de buurt gekomen, met de Jabulani.
Maar ook die heeft nog een afwijking van 1% in diameter.

Ook de natuur lijkt in de buurt te komen.
Een waterdruppel buiten de dampkring is geen druppel meer,
maar een perfect rond balletje volgens André Kuipers.

Dat ik even perfectie heb mogen ervaren!
Perfectie is als alles op z’n plek valt.
Elk onderdeel draagt harmonieus bij aan het geheel.
Je hebt ontzag en geniet.

Nu scheld en vloek ik nog, gooi de kont imperfect tegen de krib.
Machteloos, geïrriteerd, moedeloos.
Randverschijnselen...