Johan Cruyff

Johan, you're cruel.

I'm 16, 17.
At the turn of the year I catch the ball in the neck, for good football luck.
During the summer break a daily practice of cutting and turning in the park, the Wiel Coerver tutorial open in the grass.
Juggling a tennis ball, over and over again.

Your return at Ajax in 1981.
Every week I watch your magic and hold my breath.
Life is exciting, what's next?
On March 21 1982 against FC Den Haag at De Meer.
Watching the recap on the telly at 7 pm. 
The pass is from Wim Kieft.
You break through on the right.
Goalie and defenders begging for mercy.
Suddenly your outstep kick, lifting and bending the ball over Havenaar in the goal.

Perplexed and thrilled.
Beautiful and so simple, a piece of cake.
Surely I can do that too.
I should have thought of it before.

Johan, you're cruel.

Johan Cruijff

Cruijffie, wat ben je gemeen.

Ik ben 16, 17.
Bij de jaarwisseling leg ik de bal in de nek, dat brengt voetbalgeluk.
In de zomervakantie dagelijks in m'n uppie kappen en draaien in park De Groene Driehoek, met het boek van Wiel Coerver open in het gras.
Een tennisbal hooghouden, telkens opnieuw.

Je rentree bij Ajax in 1981.
Wekelijks ademloos je kunsten volgen.
Het leven is spannend en kan alle kanten op.
Op 21 maart 1982 tegen FC Den Haag thuis in De Meer.
Ik zie de samenvatting om 19 uur bij Studio Sport.
De pass krijg je van Wim Kieft.
Op rechts kom je door met de bal aan de voet.
Keeper en verdedigers met bibberende knieën.
En dan buitenkantje rechts, flap, een krul over Havenaar tegen het net.

Verbijsterd en verrukt.
Want zo mooi en zo simpel, een kind kan de was doen.
Dat kan ik dan toch ook?!
Dat ik daar niet eerder aan heb gedacht.

Dat liet jij me toen denken Cruijffie, zo gemeen.

---

RIP Johan Cruijff 25 maart 2016