Zo ben je iets totaal anders aan het doen dan vogels kijken (voetballen), en dan zie je ze overscheren. Ganzen. In formatie.En ineens en opnieuw besef je het: het leven is als een formatie ganzen. Je ziet een V en dan weer niet. Aanpassing aan de wind, de thermiek, de kracht van de ene gans en de vermoeidheid van de andere. Op zoek naar een snack.
En ik, ik zoek mezelf en ik zoek jou. Ik blijf dom in dezelfde lijn vliegen. Waarom beweeg ik niet mee? Waarom maak ik het mezelf zo moeilijk? Wanneer accepteer ik de dynamiek?
Ik kijk om me heen en zoek en duik en stijg en vertraag en versnel. Ik zie jou en leef.
Ganzen zijn trouw.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten