Eerde

’t Döt zo'n piene

Döt zo'n piene

Döt zo'n piene

 

Ik bin zo bliede

Bin zo bliede

Bin zo bliede

 

’t Döt zo'n piene

Ik bin zo bliede

Döt zo'n piene

Bin zo bliede

 

Piene bliede piene bliede piene bliede

November

Randje december

Het is allemaal zo kaal en leeg

Niks te horen, niks te zien

Zegt ie tegen haar

Wezen fietsen

Rond vijven kijkt ie de tuin in

Alweer pikkedonker

Vitrages dicht trekken

Er is soep

De nacht komt langs

Specht

Hij hoort je.
Hij zoekt je. 

Hij ziet je. 

Turende vragende glimlach omhoog.
Blik dwaalt af, de boomschors die neerdwarrelt. 

Had ie kunnen oppakken, doet het niet. 

Het asfalt.
De auto’s en hun geraas.

Tuin

De wingerd slaat niet echt aan, verkeerde grond? 

Boompje laten groeien en blijkt prunus, spurt de lucht in 

De sporkeboom is maandenlang dag in dag uit in trek bij de bijen

De stinkende gouwe plopt her en der op en bloeit maar door

Getok in de conifeer, een bonte specht waarachtig 

De aster in één seizoen een grote struik met veel bloempies 

Egels, drie stuks dit voorjaar
Nu weer gehoest onder de takkenhoop

Krijgt de zonnehoed wel genoeg zon? 

De nieuwe appelboom met steun 

De hop was bleek en futloos in de pot
En nu groen en gretig in de grond

Benieuwd na de winter naar de wilg, de meidoorn, de blauwe regen, het sedumdak, naar alles

Treinreis

Mokum. 

Zie dan die reiger op 1 poot op de woonboot. 

CS.

Zie dan die onzichtbare spreeuwen.

Naardermeer. 

Zie dan die otter plumpen.

En vooral een dagje met jou

Waiting

Yes I’m frustrated
Better still: I’m being frustrated
I’m not frustrated being frustrated
I can handle frustration
Can’t I?

De varen

Daar ben ik weer!

Terug van weggeweest. 

Uit de winterslaap.

Compleet vernieuwd. 

En heel oud. 

Groeiend uit een kern. 

Altijd verbonden. 

Steeds veranderend. 

In een vaste cyclus.

Straks ga ik weer. 

En kom dan terug. 

Tenzij... 

Maar ook dan ben ik er nog. 

Op de een of andere manier.